“Hayatta her an her şeyin değişebileceğini öğrendim”

ASA Ambulanter Pflegedienst’i anlatmadan önce biraz kendimi anlatmak isterim. Ben  Kayseri’de doğdum ve 12 yaşında Almanya’ya geldim Almanya’da ki hayatım 1980’de başlamış oldu. İki sene boyunca kız kardeşimle okula gittik. Ama hiç bir şey anlamadan sınıfta oturduk. Hauptschule’de notlarımız iyi olduğu için 10. sınıfı bitirip ‘Realschulabschluss’ yaptık. Ben hep okumak isteyen biriydim ama o zamanlar kızlar okumuyordu. Böyle olunca önce hiç olmazsa “ bir meslek yapıyım” dedim ve ‘Arzthelferin’ oldum. Ama aklım hep okumaktaydı. Evlendim dört çocuğum oldu. Çocuklar okula başlayana kadar evimle ilgilendim. Çocuklarım biraz büyüdükten sonra gece okuluna gidip ‘Abitur ’ yaptım ve Osnabrück’te psikoloji okumuya başladım. Çocuklarım abitur yaptığında ben de üniversiteyi bitirdim. Ve şimdi psikolog olarak çalışıyorum. Okumanın yaşı olmadığına inanıyorum.

      CAMİDE  İKİ YAŞLI BAYAN                  

 

ASA Ambulanter Pflegedienst’in hikayesi ise şöyle başladı:

Evimize yakın camide 2 tane yaşlı bayan vardı. Türkiye’den yeni gelmiş 60 yaşlarında olan bu bayanlar hasta olan eşlerine bakmak için gelmişlerdi. Almancaları yok hiç yardım almıyorlar ve çok zorlanıyorlardı. Ben de hep ‘ Acaba bunlara nasıl yardım yapabilirim ?’  diye düşünürken aklıma  diğer büyük şehirlerde olduğu gibi “ Bizim de bir Ambulanter Pflegedienst’imiz” olsun diyerek başladım 2 sene bu konu üzerinde kafa yordum.Ve sürekli araştırmalar yaptım. 2017’de ASA Ambulanter Pflegedienst’i kurmuş oldum. 

  ‘NE OLDUM DEĞİL NE OLACAĞIM’               

 Psikolog olarak çalışmak zor bir iş çünkü insanların psikologdan beklentileri çok değişik. Psikolojik hastalıkları anlatmak ve anlaşılması biraz fazla zaman alıyor ama neticeyi görünce de mutlu oluyorum.

Hasta ve yaşlı bakımı çok güzel bir duygu. Hep bana ne oldum değil de ne olacağım sözünü hatırlatıyor. Acaba biz nasıl olacağız, bize kimler bakacak diye insan sormadan edemiyor. Ve her günüme ve sağlığıma çok şükür ediyorum hayatta her şeyin her an değişebileceğini öğrendim.

“97 yaşında bir Alman hastamıza sormuştum “ Nasıl böyle yaşlandınız ve mutlu oldunuz ?”  diye. Şöyle cevap verdi “Biz her zaman elimizde olanla yetindik ve fazlasını istemedik”

Evet büyük şehirlerde çok sayıda var. Böyle bir şey olursa iyi olur. Çünkü Almanya’da böyle bir merkez açmak çok zor ben çok zorluklar çektim soracak danışılacak bir yer yoktu,  yardımlaşma güzel olur.

    EV HANIMLARINA DAVET            

1. Bilmiyorum her yerde mi böyle gidip bilgi alacağım bir yer olmadı.

2. Maddi anlamda zorlandım. Eğer ki ailemi geçindirmek zorunda   kalsaydım bunu yapmak çok zor olurdu.

3. Bu sektörde çalışacak elaman bulmak çok zor hele Türk bulmak daha da zor.

Evet tavsiye ederim, sadece gençlere değil çocuklarını büyütmüş ev hanımlarına da tavsiye ederim.

Çalışmak faydalı olamak güzel bir duygu. Bu vesile ile tüm vatandaşlarımızın yeni yılını kutlar, 2020 yılının herkese sağlık, mutluluk ve esenlik getirmesini dilerim.